M i T - Śro Maj 20, 2009 14:14 Temat postu: Czy Biblia może uczynić cię dobrym? Dobry artykuł (o moralności, dobroci bez boga i bogu przedstawianemu jako karcący rodzic, etc.): http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,6536 Marishka wiraha - Śro Maj 20, 2009 19:19 Temat postu: Re: Czy Biblia może uczynić cię dobrym?
autor najwyrazniej nie zna koncenpcji metamodelu - na pytanie - czy ABC moze uczynic cie dobrym - odpowiedz brzmi - jesli kiedys kogos uczynila to moze. a jesli nie uczynila - to tez nie znaczy ze nie moze swoja droga zastosowanie metamodelu z NLP w terapii lub zmienianiu pogladow jest rewelacyjne 
pozd WiRAHA Hannibal - Czw Maj 21, 2009 09:25 Stary Testament jest bardziej logiczny, o czym nie raz przypominał Cejrowski wiraha - Czw Maj 21, 2009 12:40
to sie nazywa mieszanie polityki z religia pozd WiRAHA Anonymous - Czw Maj 21, 2009 19:23
A "Stary" wcale nie znaczy "gorszy" 8-) W koncy gdyby nie on, nie byloby "ELITY". 8-) :hah: . Hannibal - Pią Maj 22, 2009 08:15
no tak to jest jak ludzie sprzeniewierzyli się godnemu życiu, etyce, zaczęli się żywić przetragicznie, itd. nawet liberalny ojciec byłby ..... 
Waldek B - Pią Maj 22, 2009 11:43
ale tylko jeśli czytamy go przez pryzmat ingerencji Elohim i psychodelicznych kultów świętego grzyba M i T - Pią Maj 22, 2009 12:55
No tak, a co dopiero taki apodyktyczny, żądny krwi, obrażalski, mściwy, psychopatyczny despota ze Starego Testamentu! Czczenie takiego, to nic innego jak przeniesiony lęk przed własnym ojcem. Zresztą bóg przedstawiany jako rodzic i rodzic przedstawiany jako bóg, to częsty motyw zarówno w życiu jak i w fikcji. Przypisywanie bogu tych lub innych cech w dużej mierze wiąże się z osobistymi doświadczeniami i potrzebami każdego. Np. osoba wychowywana przez autorytarnych rodziców (nakazy, kary, "szacunek" oparty na lęku, reguła "dzieci i ryby głosu nie mają", etc.) będzie wierzyła w boga surowego, którego należy się słuchać i bać. Z drugiej strony, osoba, która w dzieciństwie nie zaznała bezwarunkowej miłości rodziców i poczucia bezpieczeństwa albo bardzo cierpiała, może uwierzyć w boga, który "jest miłością" - dobrego, wybaczającego, kochającego bezwarunkowo i otaczającego troskliwą opieką. Będzie w ten sposób kompensować ewidentne braki z dzieciństwa. I w jednym i w drugim przypadku bogu zostaną przypisane (przeniesione) cechy rodziców - te dobrze zapamiętane z dzieciństwa lub te wyidealizowane, brakujące. Trochę upraszczam, bo jest to dość obszerny temat do rozwinięcia, ale sens jest oczywisty - większość osób nieświadomie postrzega i traktuje boga jak rodzica. Co się dziwić, przecież podobnie potraktowali ten temat również autorzy Biblii. Marishka P.S. Wiara w boga (zarówno tego despotycznego czy tego kochającego) wiąże się również z chęcią pozostania wiecznym dzieckiem, z chęcią pozbycia się odpowiedzialności za własne decyzje i życie w ogóle. Albo inaczej - z lękiem przed podejmowaniem decyzji. Stąd takie częste powoływania się na to, że "bóg tak chciał", "bóg sprawi", "wola boga", etc. Wiara utrzymuje tę wyuczoną bezradność, która została zasiana w takiej osobie w dzieciństwie, potęguje niskie poczucie własnej wartości. Anonymous - Pią Maj 22, 2009 13:29
Masz duzo racji opisujac to zjawisko. Tak faktycznie jest. 8-) Ale spojrzmy na ten "fenomen" z drugiej strony. 8-) Taki mechanizm "wiary religijnej" jest fenomenalnym instrumentem aby ludzie "inteligentni i wyksztalceni"(ELITA) mogli "wladac" czyli dowolnie kierowac "kretynami i nieukami"(plankton). :hihi: Taki uklad jest nieslychanie wygodny i wydajny. :hihi: Jak do tej pory nic lepszego nie wynaleziono. :hah: Tak wiec jak propaguje moj IDOL "Alleluja i do przodu" :pada: :hihi: . M i T - Pią Maj 22, 2009 13:49 Taki przypomniał mi się w związku z tym tematem cytat:
Marishka gudrii - Sob Maj 23, 2009 01:43 No I to jest konkretne spojrzenie na rzeczywistosc...a nie jakies . |
