[innersmile]

Witam wszystkich bardzo serdecznie.
Zwracam się do Was z wielką prośbą.
Najpierw jednak krótko przedstawię swoją historię.
Od kilkunastu lat interesuję się dietami-z różnym skutkiem...Miałam z tego tytułu już liczne wzloty i upadki. Zaczęło się od odchudzania w szkole średniej. Zaczynałam od wagi 52 przy wzroście 166cm i skończyło się na 68kilo. Później były różne próby powalczenia ze sobą, które mimo drastycznych prób i czasowych efektów zawsze kończyły się powrotem do wagi ok.62kilo.
Przyznam, że podczas tych prób zaczynało się dobrze, ale zawsze kończyło się raczej na całkowitym przestaniu "odżywiania", zapijaniu się kawą i paleniu mnóstwa papierosów.
Po ostatnim podejściu i zaczęciu od diety Lutza schudłam do 58kilo, ale później zaczęła się huśtawka nastrojów i wagi +- . Ostatecznie ok. roku temu rzuciłam palenie, zmienił się zupełnie mój tryb życia i jedzenia. Jem regularnie, tzw. normalne posiłki, a moja praca wymaga spacerowania przez 7,5 h dziennie. Śpię dużo dłużej niż kiedyś-to zmieniło sie naturalnie-zawsze byłam bardzo rannym ptaszkiem. Mam spokojny tryb życia, bez stresów-poza jednym-"urosłam" do ok.70 kilo i bardzo mi to przeszkadza.
W momencie, gdy podjęłam tę wymagającą sporego wysiłku pracę, myślałam, że sporo schudnę. Wcześniej prowadziłam prawie siedzący trybu życia i jadłam tyle samo, a waga była o wiele niższa, choć i tak "nie moja". Ale przyznać muszę, że pogłębiło się dodatkowo moje uzależnienie od węglowodanów. Tak jakby organizm sam domagał się energii, tylko ze złego źródła. (?)
Nie umiem sobie z tym poradzić, dlatego zwracam się do Was z prośbą o poradę. Jestem przekonana jedynie do diety niskowęglowodanowej, ale nie umiem po kilkunastu dniach pokonać tego koszmarnego uczucia, że jak nie zjem czegoś słodkiego, to padnę. Ale faktycznie w tym momencie głodna nie jestem. Chodzi tylko o słodkie! Nie umiem też dobrać odpowiedniej proporcji BTW, żeby schudnąć, a jednocześnie się nie męczyć i utrzymać dietę. Chodzi o to, że po jakimś czasie, gdy się jednak zawezmę, to przeginam i jakoś to przetrzymuję. Chudnę, zaczyna mi się to podobać, a później przestaję jeść, znowu po dłuższym czasie nie wytrzymuję i wszystko zaczyna się od nowa. Teraz już tak nie chcę. Nigdzie mi się już nie spieszy, a już na pewno do kolejnych problemów.
Dodam, że głównie chodzi mi o pokonanie dzięki diecie niskowęglowodanowej:
- uzależnienia od węglowodanów="napadów na słodkie",
- zimnych stóp i rąk-które mam też obecnie po kilkunastu dniach diety...
- cellulitu, który wrócił jak zmora i chyba się jeszcze dodatkowo utrwalił...
- a przede wszystkim chcę tak dobrać proporcje, żeby przy zachowaniu zdrowia, osiągnąć pożądany efekt na zawsze.
Mam 25 lat, 166cm/70kg i długą historię eksperymentów na sobie, które tu przedstawiłam jedynie pobieżnie w celu zobrazowania, o co w zarysie chodzi.
Dziękuję za zrozumienie i pomoc.
Marta

[Hana]

http://forum.dr-kwasniews...icseen#msg20594

[innersmile]

Dziękuję.
Przeczytałam cały wątek, ale nadal nie znalazłam, albo nie zrozumiałam odpowiedzi. Jeśli chodzi o dietę kopenhaską, to owszem stosowałam. Schudłam, ale nie pokonało to uzależnienia od węglowodanów.
A później różnie bywało. Wzloty i upadki.
Chodzi mi głównie o to, by pokonać to paskudne uczucie łaknienia W.
Nie jestem też skłonna do skupiania się na liczeniu i zapisywaniu. Nie chcę kręcić się juz w błędnym kole myśli o jedzeniu. Jak ktoś w tym wątku napisał, trzeba jeść, aby żyć. Nie na odwrót.
Dziękuje za odnalezienie i wskazanie mi tego wątku, ale uświadomił mi tylko, że sama muszę znaleźć swoją drogę, choć nadal chętnie przyjmę wszelkie uwagi i porady-najlepiej takie wynikające z podobnych doświadczeń.
Bardzo dziękuję raz jeszcze. Serdecznie pozdrawiam.
Marta

[nologo]

ja tez tak mam po zbozach albo mleku. Po prostu wilczy glod

jak jem same warzywa, to mi latwiej i wlasciwie prawie sie nie pojawia. Niestety, jak tylko zgrzesze, to wszystko siada

probowalas odstawic te dwie grupy: zboza i mleczne?

[masza]

Po zrzuceniu 27 kg i teraz ( po dwóch latach od zarzuceniu diety " bez węgli ") i po nabraniu ok.6 kg mogę tylko powiedzieć , że jak naprawdę czuję się głodna , to wystaczy mi kromka chleba z dobrym prawdziwym masłem , no i na " osłodę" jeszcze dobry tłusty ser.
Ale węgle wg mnie muszą być! Jeśli ich nie jem , to ciągle czegoś mi brakuje i ciągle chce mi się jeść.
To , że przytyłam TYLKO (!!!) 6 kg przez 2 lata , to uważam za duży sukces.
Nie dajmy się zwariować , żadnych ortodoksyjnych diet !
Zawsze trzeba słuchać organizmu , on najlepiej nam podpowie , czego mu brakuje.

[berta85]

dokladnie organizm zawsze sie upomni o swoje nawet jak niewiem jak mocna silna wole mamy...niestety...

[Witold Jarmolowicz]

Cytat:

Nie dajmy się zwariować , żadnych ortodoksyjnych diet !

Dokładnie tak, żadnej ortodoksji.

Łaknienie cukru zwiększa się przy zmniejszeniu spożycia białka i vice versa. To nie jest kwestia silnej woli tylko elementarnej fizjologii.
Zwiększenie białka ułatwia trzymanie węglowodanów w ryzach. Poza tym zapotrzebowanie na glukozę zwiększa się przed menstruacją.
O bluesie cukrowym pisałem w Optymalniku

http://www.danwit.pl/arty...krowy-blues&s=1

W marcowym wydaniu ukaże się artykuł dra Szczerka o podobnej tematyce.
Pozdrawiam
Witold Jarmołowicz

[nordica]

gdyby nie zwiekszajace sie laknienie cukru w czasie diet to juz dawno by mi sie udalo.

[jurek 1946]

[berta85]

lubie slodycze ....a nie chodzi mi o jedzenie slodkosci przy kawie...zreszta to nie tylko zwyczaj kobiet.mowie o tym ze nachodzi mnie uczucie glodu ale takie ktore jestem w stanie zaspokoic czyms slodkim i co wtedy?

[Hannibal]

[berta85]

a ja slyszlam ze suszone daktyle to zabojca glodu slodyczowego?

[Hannibal]

[jurek 1946]

[nordica]

jeden shit ...slodycze sa be!