Dr n. przyrodniczych, biochemik, Włodzimierz Ponomareko był specjalistą w zakersie biochemii i fizjologii żywienia. Przeważającą część swojej pracy zawodowej spędził na Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie jako adiunkt nauczał przyszłych lekarzy zasad higieny żywienia oraz uczestniczył, jako wykładowca, w programach podyplomowego szkolenia lekarzy. Prowadził badania naukowe nad oceną wartości biologicznej diety w oparciu o zawartość w niej białka, aminokwasów i energii, a także - niektórych pierwiastków. Jest autorem lub współautorem ok. 100 prac naukowych.

Zawsze świadom istotniej roli, jaką ogrywa odżywianie dla utrzymania zdrowia, zachwycił się ideą diety Kwaśniewskiego, gdy poznał go pod koniec lat 70. Nie znając innych, wcześniejszych twórców takiej koncepcji dietetycznej zachwycił się prostotą i skutecznością tej diety. Jako biochemik doskonale rozumiał, że ograniczenie węglowodanów w diecie ma głęboki sens, a tłuszcze są najlepszym źródłem energii dla większości tkanek organizmu.

Miał też świadomość absurdów, jakie funkcjonowały i nadal funkcjonują w oficjalnej dietetyce, takich jak mit o szkodliwości tłuszczów i zjadanego cholesterolu czy wysokiej wartości odżywczej owoców.

Jest autorem doskonałej książki: "Dieta niskowęglowodanowa. Lutz - Atkin - Kwaśniewski. Fakty i mity" w której to poddaje naukowej analizie trzy najpopularniejsze diety niskowęglowodanowe. Książka ta oraz artykuły doktora publikowane w Poradniku Dobrego Zdrowia/Optymalniku wywołały istną rewoluję wśród licznych zwolenników diety Kwaśniewskiego w Polsce. Stały się powodem rewizji dotychczasowych poglądów na tą dietę i jej zmiany w kierunku bardziej racjonalnej diety Lutza.

Wiele fragmentów publikacji dra Ponomarenko zostało wykorzystanych przeze mnie, jako elementy tej strony internetowej.

Włodzimierz Ponomareko nie był twórcą jakiejś koncepcji żywieniowej (jak choćby dr Atkins). Dokonał jednak bardzo twórczej rewizji panujących wcześniej poglądów i pchnął teorię diet niskowęglowodanowych w przyszłość, zwaracając uwagę na takie problemy, jak: wolne rodniki, przeciwutleniacze, zakwaszenie organizmu, zapotrzebowanie na konkretne białka.